کاربرد میرگرهای ضربه ای به منظور کاهش ارتعاشات ناخواسته ی سازه ها

دمپر ضربه ای تک جرمی روشی برای افزایش میرایی سیستمهای مکانیکی است که با افزودن یک محفظه ی حاوی یک جرم موسوم به جرم ضربه زننده به سیستم ارتعاش کننده نیز حاصل می شود. با استفاده از این سیستم انرژی جنبشی در اثر برخورد غیر الاستیک جرم ضربه زننده با ضربه گیرهای متصل به جرم اصلی، به انرژی حرارتی تبدیل شده و این نیز باعث افزایش میرایی سیستم می گردد. در این پروژه، معادلات شدیدا غیرخطی حاکم بر نوسانات جرم اصلی در حضور دمپر ضربه ای، با استفاده از روشهای جدید اختلال مورد بررسی قرار می گیرد. بدین منظور از روش اختلال تکراری و روش مدهای طبیعی غیرخطی برای حل معادلات حاکم بر نوسانات سیستم استفاده شده است. در ادامه ی این پژوهش، فاصله ی بین ضربه گیرها، نسبت جرمی و ضریب بازگشت ضربه گیرها که سه پارامتر اصلی موثر بر عملکرد دمپر ضربه ای است، مورد بررسی قرار گرفته و اثرات تغییر این عوامل بر کارایی این سیستمها نشان داده شده است. در نهایت کارایی مواد هوشمند و اثرات استفاده از این مواد در ضربه گیرهای دمپرهای ضربه ای، مورد بررسی قرار گرفته است و عملکرد مثبت آن بر کارایی این سیستم ها نشان داده شده است.